Jakie są przyczyny bólu brzucha u noworodków? Najczęstszymi przyczynami bólu brzucha u niemowląt są: wgłobienie, choroba refluksowa przełyku, refluks żołądkowo-przełykowy i przepuklina pachwinowa. Aby zapobiec niezauważalnym urazom dziecka, należy zabezpieczyć dom przed dziećmi. Jeśli masz trudności ze znalezieniem ulgi w dolegliwościach dziecka, rozważ skonsultowanie się z lekarzem specjalistą.
Wgłobienie jelit
Pierwszym krokiem w diagnostyce wgłobienia u noworodka jest sprawdzenie objawów występujących u dziecka. Dziecko może odczuwać dyskomfort w jamie brzusznej, podciągać nogi lub robić kupę zawierającą śluz lub krew. Lekarz może również wykonać zdjęcie rentgenowskie brzucha dziecka, aby sprawdzić, czy problem dotyczy jego jelit.
Objawy wgłobienia mogą obejmować ból brzucha, nagły, głośny płacz, podciąganie kolan do klatki piersiowej oraz guzek w brzuchu. Ból trwa zwykle od piętnastu do dwudziestu minut i może się pojawiać i znikać. Wgłobienie jelita jest zazwyczaj łagodnym stanem, jednak u niektórych niemowląt ból może występować z przerwami lub nawracać i nie wymaga pomocy medycznej. U noworodków mogą nie występować żadne inne objawy, a dziecko może mieć niezauważalny guzek na brzuchu lub w ogóle nie oddawać krwi. Natomiast u starszych dzieci ból może występować okresowo lub stale, bez żadnych innych widocznych problemów.
Istnieje wiele przyczyn wgłobienia u noworodka. Może być ono spowodowane infekcją przewodu pokarmowego, która powoduje obrzęk tkanki limfatycznej. Infekcja może również doprowadzić do zapadnięcia się części jelita. Przyczyną wgłobienia może być również guz lub problem z naczyniami krwionośnymi. Najczęściej wgłobienie jelit występuje u noworodków, ale mogą na nie cierpieć również starsze dzieci.
W leczeniu wgłobienia u noworodka dostępne są zabiegi chirurgiczne. W niektórych przypadkach lekarz będzie musiał wykonać zdjęcie rentgenowskie, aby otworzyć obszar dotknięty chorobą. Konieczne może być przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego w celu usunięcia uszkodzonej części jelita. W ciężkich przypadkach konieczne może być usunięcie całego jelita. Bicie serca dziecka staje się szybsze niż normalnie, a ciśnienie krwi może spaść do niebezpiecznie niskiego poziomu.
GERD
U Twojego noworodka może wystąpić choroba refluksowa przełyku (GERD), która pojawia się, gdy treść żołądka cofa się do przełyku. Chociaż refluks u niemowląt nie jest powodem do niepokoju, należy zbadać oznaki i objawy choroby refluksowej przełyku. Niemowlęta z tym schorzeniem zazwyczaj plują kilka razy dziennie przez pierwsze 3 miesiące. Na szczęście u większości dzieci problem ten ustępuje po ukończeniu 12-14 miesiąca życia. Jeśli jednak występuje choroba refluksowa przełyku, może to być oznaką poważniejszego schorzenia.
Jeśli podejrzewasz, że u Twojego dziecka występuje ten problem, lekarz prawdopodobnie zleci dodatkowe badania. Pierwszym badaniem, które należy zlecić, jest seria badań górnego odcinka przewodu pokarmowego. Badanie to może pomóc w rozpoznaniu refluksu żołądkowo-przełykowego oraz w ustaleniu, czy u dziecka występują zaburzenia anatomiczne układu pokarmowego. Refluks baru do górnej lub środkowej części przełyku jest bardziej znaczący niż refluks do dystalnej części przełyku. Jeśli regurgitacja występuje kilka godzin po jedzeniu, dziecko może mieć gastroparezę i wskazane może być wykonanie badania opróżniania żołądka w płynie.
GERD jest często wynikiem niedojrzałości zwieracza przełyku u niemowląt. LES nie jest w pełni rozwinięty i rozluźnia się, pozwalając na cofanie się treści żołądkowej do przełyku. Jest to nie tylko nieprzyjemne dla niemowlęcia, ale może również prowadzić do wymiotów, zgagi i problemów z oddychaniem. Chociaż u większości niemowląt problem ten ustępuje samoistnie po ukończeniu pierwszego roku życia, niektóre mogą nie mieć żadnych objawów i wymagają diagnozy lekarskiej.
Niemowlęta z chorobą refluksową przełyku często odczuwają niepokój podczas karmienia. Wymioty podczas karmienia mogą prowadzić do utraty wielu kalorii, co może mieć negatywny wpływ na rozwój niemowlęcia. Niemowlę może również nabrać niechęci do karmienia i kojarzyć karmienie z dyskomfortem. Chociaż nie ma jednoznacznych odpowiedzi, istnieją zmiany w stylu życia, które mogą złagodzić objawy i zapewnić dziecku jak największe szanse na uniknięcie GER.
Refluks żołądkowo-przełykowy
Niemowlęta, u których występują bóle brzucha i wymioty, mogą cierpieć na chorobę refluksową przełyku. Choroba ta jest często spotykana u noworodków. Chociaż nie ma lekarstwa na refluks żołądkowo-przełykowy, leczenie może złagodzić ból i dyskomfort. Badania diagnostyczne obejmują przesiewowe badanie refluksu żołądkowo-przełykowego, serię badań górnego odcinka przewodu pokarmowego oraz sondy pH. Badanie refluksu żołądkowo-przełykowego może pomóc w ustaleniu przyczyny bólu i wymiotów oraz w ustaleniu planu leczenia.
Przyczyną bólu brzucha u noworodka może być wiele czynników, w tym osłabienie zwieracza przełyku. Niektóre niemowlęta rodzą się ze słabymi mięśniami zwieracza przełyku lub ich brakiem, inne nie. Objawy GERD są często bardziej dotkliwe niż ból brzucha u noworodków. Choroba ta jest często spowodowana tym samym zaburzeniem trawienia, które dotyka dorosłych.
Lekarz zajmujący się refluksem żołądkowo-przełykowym może pomóc rodzicom w znalezieniu metody leczenia, która będzie odpowiednia dla ich dziecka. Czasami może pomóc zwykłe dostosowanie harmonogramu karmienia lub zmiana stylu życia. Jeśli jednak dolegliwości nie ustępują, należy udać się do pediatry w celu postawienia diagnozy. Jeśli dziecko zaczyna wymiotować po karmieniu lub pojawiają się nowe objawy, należy skontaktować się z lekarzem. Niekiedy refluks jest objawem choroby refluksowej przełyku (GERD).
W większości przypadków przyczyną refluksu żołądkowo-przełykowego jest niedojrzały układ pokarmowy. Chociaż u wielu niemowląt występują objawy choroby refluksowej przełyku, zwykle ustępują one przed ukończeniem pierwszego roku życia. Czasami może to być nawet wynikiem poważniejszego schorzenia. Jeśli jednak tak się stanie, może to przeszkadzać w karmieniu. Objawy refluksu żołądkowo-przełykowego u noworodków mogą powodować wymioty i ból oraz uniemożliwiać karmienie dziecka.
Przepuklina pachwinowa
Chirurgiczna naprawa przepukliny pachwinowej zwykle nie jest konieczna, choć jeśli u dziecka występuje szczególnie duża przepuklina, zalecany jest pobyt w szpitalu na noc. Zabieg ten jest zwykle wykonywany w znieczuleniu ogólnym i polega na wykonaniu niewielkiego nacięcia w pachwinie. Następnie chirurg opróżni worek i zawiąże go z powrotem na miejscu, pozostawiając bardzo małą bliznę. Zabieg jest zazwyczaj niewielki i trwa nie dłużej niż godzinę, a dziecko powinno być w stanie wrócić do domu w ciągu dwóch godzin.
Przepukliny pachwinowe są rzadkie u noworodków, ale często występują u starszych dzieci i kobiet w ciąży. Kanały pachwinowe noworodka nie są w pełni ukształtowane do momentu urodzenia się dziecka i mogą powodować wybrzuszenie. Jeśli dziecko nie jest w pełni rozwinięte, wybrzuszenie może być łatwo zauważalne, gdy dziecko kaszle lub wypróżnia się. Może być ono również widoczne, gdy dziecko stoi lub siedzi przez dłuższy czas.
Jeśli wypukłość przepukliny znajdzie się poza ścianą jamy brzusznej, może dojść do jej uduszenia, co spowoduje odcięcie dopływu krwi do tego obszaru. Jelita nie mogą funkcjonować bez prawidłowego przepływu krwi, a jego brak może prowadzić do zagrażających życiu infekcji. Chociaż przepuklina pachwinowa występuje rzadko u noworodków, jej konsekwencje mogą być poważne. Jeśli nie zostanie ona w porę wykryta, konieczna jest naprawa chirurgiczna.
Jeśli ból jest uporczywy, pacjent powinien natychmiast zgłosić się do lekarza. Przepuklina pachwinowa występuje u około jednego procenta noworodków. Większość przypadków ma charakter przejściowy i ustępuje samoistnie w ciągu roku. Jeśli przepuklina utrzymuje się po pierwszym roku życia, lekarz może zalecić korekcję chirurgiczną. Zwlekanie do czasu, gdy dziecko będzie starsze, może spowodować więcej problemów.
Antybiotyki dla noworodków – za i przeciw
Antybiotyki są podstawową metodą leczenia zakażeń układu moczowo-płciowego. Czas trwania leczenia antybiotykami zależy od rodzaju zakażenia, tego, czy jest to noworodek czy starsze dziecko, a także od ogólnego stanu zdrowia dziecka i czynności nerek. W wielu przypadkach lekarze przepisują antybiotyki w postaci płynu lub tabletek do żucia, podawanych od jednego do czterech razy dziennie przez kilka dni. Dzieci powinny przyjmować antybiotyki zgodnie z regularnym harmonogramem, ponieważ podanie większej niż zalecana dawki może prowadzić do przedawkowania. Zazwyczaj objawy bólu brzucha u noworodków ustępują w ciągu 48 godzin od rozpoczęcia leczenia antybiotykami. Niektóre przypadki wymagają jednak dalszych badań.
W większości przypadków zwykłe zapalenie pęcherza moczowego leczy się w domu antybiotykami doustnymi. W cięższych przypadkach lekarze mogą zalecić dożylne podawanie antybiotyków i płynów. Mogą być również przepisane leki przeciwbólowe, jeśli zakażenie jest na tyle poważne, że powoduje znaczny dyskomfort. Rodzice mogą pomóc w zapewnieniu pomyślnego wyniku leczenia antybiotykami w domu, ściśle monitorując nawyki dziecka związane z oddawaniem moczu. Należy zapytać dziecko, czy odczuwa ból przy oddawaniu moczu.
Jeśli objawy nie ustępują, dziecko powinno zgłosić się do lekarza. Przyczyną bólu brzucha u noworodka może być zakażenie układu moczowego, ale leczenie jest ważne zarówno dla dziecka, jak i dla rodziców. Kluczem do sukcesu jest zapobieganie. Używaj dużej ilości czystej wody i unikaj kąpieli dziecka w wannie z bąbelkami. Poduszka grzewcza może pomóc w złagodzeniu bólu, ale należy unikać kąpieli w bąbelkach. Aby zapobiec zakażeniu, należy unikać spożywania zbyt dużej ilości pikantnych potraw, surowej cebuli, napojów gazowanych i sztucznych słodzików.
Badanie w kierunku zakażenia może być trudne, jeśli dziecko nie jest nauczone korzystania z nocnika. Do badania zakażenia układu moczowego można użyć bagnetu lub moczu pod mikroskopem. Jeśli próbka moczu jest pozytywna pod względem bakterii, lekarz może zalecić dalsze badania. Jeśli w moczu wykryto bakterie, dziecko powinno otrzymać antybiotyki, nawet jeśli wydaje się, że jego stan się poprawia. Prawdopodobnie stan dziecka poprawi się po kilku dniach leczenia.
